صلح عمری

صلح-عمری

صلح عمری یعنی عقدی که به موجب آن مالک، مالی را به دیگری صلح (واگذار) می کند ولی حق استفاده از آن را برای خود تا آخر عمر شرط می کند، به موجب این عقد مالکیت به متصالح منتقل میگردد لکن مصالح تا آخر عمر خود می تواند از مورد صلح استفاده نماید


«صلح» در لغت به معنای  دوستی و آشنایی آمده، اما زمانی که از عقد صلح سخن به میان می آید، منظور از آن، معمولا انتقال مال از طرف شخصی به شخص دیگر است، شخصی را که مالی را صلح می کند «مصالح» و طرف دیگر یعنی شخصی که مال به ایشان صلح می شود را «متصالح»  و مال موضوع صلح را «مورد صلح» می نامند.
صلح عمری یعنی عقدی که به موجب آن مالک، مالی را به دیگری صلح (واگذار) می کند ولی حق استفاده از آن را برای خود تا آخر عمر شرط می کند، به موجب این عقد مالکیت به متصالح منتقل میگردد لکن مصالح تا آخر عمر خود می تواند از مورد صلح استفاده نماید؛ این نوع قرارداد در مواقعی که اشخاص قصد دارند قبل از فوت خود نسبت به اموال خود تعیین تکلیف کنند و یا بین وراث احتمالی تقسیم کنند قرارداد مناسبی است.
مصالح (انتقال دهنده) می تواند برای خود حق فسخی در نظر بگیرد و شرطی را در قرارداد بگنجاند تا بعدا بتواند آن را فسخ کند، یا اینکه  برای خود حق فسخی قائل نشود؛ به عنوان مثال پدری ملک خود را به فرزند خود صلح می کند و در آن شرط می شود که حق استفاده از ملک تا آخر عمر پدر برای پدر باشد و ممکن است که حق فسخی هم برای مدت معینی گنجانده شود که پدر هر موقع خواست مورد صلح را فسخ و مالکیت آن را به خودش منتقل نماید.

محسن رفعتی - وکیل متخصص دعاوی ملکی


مطالب مرتبط

آیین نامه قانون ثبت اسناد و املاک

انواع سند مالکیت

وضعیت حقوقی پارکینگ و انباری در واحدهای ساختمانی

قانون مجازات عمومی

اختلاف در انتقال ملک تحت عنوان مَهر یا هبه

اعلام تعارض از شعب 2 و 3 تجدیدنظر دیوان عدالت اداری - رای شماره 762