تغییر کاربری اراضی

آنچه در تبصره 2 ماده 10 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها و ماده 13 آیین‌نامه اجرایی آن آمده است (رأساً نسبت به قلع‌ و قمع بنا اقدام و وضعیت زمین را به حالت اولیه اعاده نمایند)، ناظر به چگونگی اجرای حکم صادره از مراجع قضایی در این خصوص است

با لحاظ تصویب طرح هادی روستا و خروج ملک مزبور از شمول قانون صدرالذکر و در نتیجه تغییر کاربری ملک، اجرای حکم قلع و قمع بنا منتفی است و ضرورت احترام به مالکیت اشخاص موضوع اصل 47 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز اقتضای چنین نظری را دارد

مجازاتی تحت عنوان «قلع و قمع» وجود ندارد؛ لذا قلع و قمع بنا موضوع ماده 3 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها مصوب 1374 با اصلاحات و الحاقات بعدی نیز ماهیت مجازات را ندارد؛ بلکه ماهیت حقوقی دارد و تکلیف دادگاه رسیدگی کننده به بزه تغییر کاربری غیر مجاز است که در صورت احراز تحقق این بزه، حکم به قلع و قمع بنا به استناد ماده 3 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها صادر کند

احداث ویلا و ساختمان در زمین کشاورزی یا باغی بدون کسب نظر جهاد کشاورزی جرم است و مجازات آن قلع و قمع بنا و جزای نقدی است

اختلاف بین شهرداری و فرمانداری شهرستان در خصوص محدوده اراضی زراعی، موجب زوال عنصر معنوی بزه تغییر کاربری اراضی است

تغییر کاربری از اختیارات و صلاحیت های کمیسیون ماده 5 قانون تأسیس شورای عالی معماری و شهرسازی می باشد و شهرداری مکلف به اجرای مصوبات کمیسیون مذکور است

قلع و قمع بنا در تغییر کاربری غیر مجاز توسط ماموران جهاد کشاورزی، پس از رسیدگی قضایی و صدور حکم به تبع امر کیفری امکان پذیر است

تغییر کاربری اراضی زراعی و باغ ها به معنای تغییر نحوه استفاده و بهره برداری از کاربری زراعی و باغی به کاربری دیگراست به گونه ای که مانع « تداوم » و « بهره وری » این اراضی گردد

آیین‌ نامه اجرایی قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها مصوب ۱۳۸۶ هیات وزیران با آخرین اصلاحات تا تاریخ 1400,01,15 به همراه دستورالعمل های مرتبط